16 juli 2010 - Whistler

We zijn vertrokken uit Vancouver!
De laatste dingen ingepakt, afscheid genomen van Inger, het huisgenootje van Berniek, en we konden op weg. Berniek moest nog wel even langs de bank om haar cheque te cashen die ze had gekregen voor haar damage deposit. Maar toen konden we toch eindelijk gaan.
De Sea to Sky Highway naar Whistler dus. Deze weg gaat van Vancouver naar Whistler en is helemaal opgeknapt voor de Olympische Spelen. Hij gaat dus letterlijk van de zee tot aan de bergen. Het is een mooie weg en vooral de bergen met nog best veel sneeuw erop zien er natuurlijk heel mooi uit. Onderweg zijn we nog gestopt bij Shannon Falls Provincial Park. Het was maar een hele kleine wandeling naar de waterval. Onze eerste en er zullen er ongetwijfeld nog vele volgen! Squamish hebben we maar gewoon naast ons laten liggen. We zijn daarna nog wel even bij de Brandywine Falls gestopt maar hebben alleen even rondgekeken.
En daarna was het dus eindbestemming Whistler! Eerst even langs Creekside, want daar heeft Berniek een aantal maanden in een paar hotels gewerkt. Wel grappig haar reactie, want Berniek kent deze omgeving alleen in de sneeuw en het zag er natuurlijk nu heel anders uit.


Daarna naar de Whistler Village Inn and Suites waar we zouden slapen. De kamer was nog niet klaar maar we konden al wel parkeren. We sliepen niet in het hoofdgebouw maar in de Powder Lodge twee hotels verder. Aangezien we nog niet naar onze kamer konden zijn we eerst Whistler Village in gegaan. Aan de achterkant van ons hotel had je gelijk de wandelpromenade dus dat was echt geweldig. We kwamen eerst uit bij de gondola's. Echt heel raar zo terwijl er geen sneeuw ligt. Nu worden ze gebruikt voor wandelaars, maar vooral voor fietsers. En dan niet van die gewone fietsers, nee van die hele coole mountainbikers die met een noodgang van de helling afgaan en dan zoveel mogelijk scherpe bochten maken en over ramps heenspringen.


We zijn verder gelopen door de straat en nog, op aanraden van Berniek, enkele winkeltjes bekeken. Ik vond Whistler een hele leuke uitstraling hebben, erg relaxt. Er liepen ook nog een paar verdwaalde die-hard snowboarders rond. Aan het eind van de straat had je de plek waar tijdens de Olympische Spelen de medailles werden uitgereikt. De inukshuk en de Olympische ringen stonden er nog wel dus natuurlijk daar mee op de foto. Maar het plein zelf was helemaal afgezet en werd herbouwd tot een park. Na een lekkere fruitchillo bij de Blenz zijn we weer teruggelopen, want onze kamer zou nu wel klaar zijn.


We zagen al een heerlijke hottub op weg naar onze kamer en aangekomen bij de kamer waren we blij, want het was een hele leuke kamer. Netjes en een klein balkonnetje. En als we naar buiten keken zagen we de bakkerij dus dat was een idee voor morgenochtend. Ik ga er toch altijd als eerste uit dus ik hoefde niet ver te lopen voor het ontbijt.
We hebben eerst nog even wat gezeten op de kamer en daarna naar de Old Spaghetti Factory gegaan. Lekkere pasta gegeten en je krijgt er altijd een salade vooraf en een ijsje na en lekker brood bij. Na het eten zijn we toch nog even de hottub ingeweest. Het was heerlijk warm (40 graden) en we hadden hem helemaal voor onszelf.

kilometers: 142
overnachting: Whistler Village Inn and Suites
temperatuur: 23 graden