Vannacht was het warm. Heel warm. De airco was kapot, dat wisten we gisteravond. We hadden dit doorgegeven bij de balie en er was naar gekeken maar hij was gewoon kapot. We konden een andere kamer krijgen maar dat vonden we de moeite niet waard. Maar achteraf gezien hadden we dat beter wel kunnen dooen! Poehpoeh.
We hadden 's ochtends geen ontbijt dus zijn we langs de Safeway gegaan voor broodjes en bovendien om te tanken. Ik had hier een kortingskaart van maar natuurlijk nog nooit mee getankt aangezien ik geen auto had. Maar we kregen 3 cent per gallon korting, en dat is altijd fijn! De zoete broodjes voor de lunch waren natuurlijk weer Leonie haar keuze en de hartige de mijne. Chocolademelk bij de Starbucks en we konden er weer tegenaan!En toen was ik even in paniek. Onderweg in de auto keek ik naar mijn arm en zei tegen mezelf dat ik toch echt best wel behoorlijk bruin ben als ik naar de witte streep van mijn horloge afdruk kijk. Schrik! Horloge?! Waar heb ik die nou weer gelaten, ik ben toch niet al mijn sieraden in het hotel vergeten?? Dus wij een afslag nemen om de koffer op en te doen en te controleren of ze inderdaad in de toilettas zaten waar ik verwachtte dat ze zaten. En jahoor, gelukkig wel. Wat een opluchting.
Om de opluchting nog groter te maken ben ik ook maar even bij de KFC wezen plassen. Ik weet niet wat ik heb tegenwoordig, maar ik moet constant naar de wc. Ik wordt hier dus ook al het kleine plassertje genoemd. ;)
En toen verder op pad. Vandaag was ons doel Mount St. Helens. Dit is een vulkaan die nog maar 30 jaar geleden is uitgebarsten en sindsdien wakker is gebleven. Het eerste visitors center koste 3 dollar intree per persoon, belachelijk dus aangezien anderen wel gratis waren. Dus zijn we doorgereden naar een aantal uitkijkspunten waarna we de Coldwater Lake wilden bekijken. Maar hiervoor moesten we eerst een toegangsbandje hebben en die kreeg je enkel en alleen helemaal bovenaan bij Johnston Ridge Observatory. Stom hoor, je wordt zo dus gedwongen een bepaalde route te volgen. Maar goed, wij op weg naar dat punt. Hier was het best heel erg druk maar gelukkig hoefden wij geen $8 per persoon te betalen voor een toegangsbandje: wij kregen een gratis bandje doordat wij een parkpas hebben. Het was best leuk hier, er stond iemand van alles te vertellen met grote foto's erbij enzo. Je had hier een heel duidelijk zicht op de vulkaan en bovendien was er heel heel leuk visitor center met bijvoorbeeld een seismograaf die onze bewegingen meette.
Na Mount St. Helens zijn we helemaal terug gereden (het is namelijk een weg met dood einde) om in de file te belanden op weg naar een motel. Uiteindelijk wel in een heel goedkoop en goed motel beland: King Oscar. Sandra had eens een couponboekje gepakt bij de Denny's en daar hadden we nu wat aan! Voor $60 hebben we een kamer met twee queens en koelkast. Toen we een motel geregeld hadden konden we rustig uit eten. We zijn bij een heel groot mexicaans restaurant beland waar we heerlijk hebben gegeten. We hebben al veel mexicaans gehad deze vakantie, maar het blijft lekker!
kilometers: 353
overnachting: King Oscar, Centralia WA
temperatuur: 20
Geen opmerkingen:
Een reactie posten