7 augustus 2010 - Regen en mist

Tja die titel zal zich later gaan verklaren, de ochtend begon in ieder geval niet zo.
We hadden vanochtend eerst een klusje, namelijk het ondergoed wassen. Tja we waren er weer een keer doorheen en nu we een motel hadden met wasruimte moesten we er aan geloven. Ondertussen even een ontbijtje genomen, je kon weer zelf lekkere wafels bakken. Daarna alles in de droger, de koffers inpakken en we konden weer op weg.
Nou ja op weg, we zijn eerst nog even een nieuwe tas wezen kopen zodat we onze nieuwe aankopen ook mee naar huis kunnen nemen. En daarna op weg naar Aberdeen. Een nogal troosteloos stadje was dat. Het zag er allemaal erg verlopen uit en bovendien was het behoorlijk aan het regenen.

Ik heb op school een project met een aantal leerlingen en ik moest nog wat kopen en dan laten opsturen dus zijn we even langs het postkantoor gegaan. Ik kon het pakje alleen niet meer terugbrengen want ze gingen om 2 uur dicht... oh ja het is zaterdag... dat vergeet je wel zo tijdens deze vakanties hoor. Welke dag van de week, want zelfs op zondag zijn alle winkels gewoon open.
Nadat we ook nog even langs de Safeway waren gegaan om iets voor de lunch te kopen hebben we besloten om toch maar verder te gaan. Morgen willen we graag Forks en Hoh Rainforest bekijken en dan hoeven we niet zo ver te rijden.

We hadden een paar plaatsjes opgezocht, maar daar aangekomen was er niks. Wel een paar resorts maar die hadden allemaal hetzelfde bordje: NO Vacancy, oftwel alles was vol. Het weer werd er trouwens niet beter op. De regen ging maar verder en omdat we door een bos reden leek het ook nog eens alsof we in de wolken reden. We besloten maar verder naar Forks te rijden (scheelt morgen nog meer rijden), onderweg weer alle motels/inns/lodges/resorts kortom alles gevraagd en nee niks meer beschikbaar. En ja onze nachtmerrie werd waarheid: ook in Forks was ALLES vol.

Tja en wat moet je dan. Echt alles hebben we geprobeerd, ook alle Bed and Breakfast huizen. Op een gegeven moment toen Berniek bij een B&B ging vragen bleef ze wel heel lang weg. Bleek dat er nog meer mensen aan het vragen waren en ze waren verschillende overnachtingsmogelijkeden aan het afbellen om te kijken waar nog plaats was. Ze had wel iets opgeschreven gekregen maar dat was niet een verzekering dat het er nog was. Dus we hebben toch maar bij een andere B&B gevraagd. Deze keer ging Leonie vragen en ze bleef ook heel lang met de mensen praten. We zagen ook weer iemand bellen. Deze keer hadden we meer geluk, er was nog ergens een kamer vrij. Een met een queen bed en eentje met twee 1persoons bedden. Nou ja wij waren al blij dat we niet in de auto moesten slapen. Dus eentje op de luchtbed vonden wij niet erg. We moesten nog een half uur rijden richting het noorden en dan helemaal langs de kust. Toen we aankwamen zag het er wel ok uit. Wel veel vissersmannen viel ons op. We hadden de keuze uit twee kamers die we mochten bekijken. En toen bleek dat we op 1 kamer een queen EN twee 1persoonsbedden hadden! En een keukentje. Dus wij helemaal blij. Voor de eerste keer kan iedereen in een eigen bed slapen. Berniek mag deze keer het grote bed.

Naast het motel zit een restaurant en daar hebben we wat gegeten. Het was al 9 uur dus we hoopten dat we nog konden eten maar dat was geen probleem en er bleven ook nog steeds mensen binnen komen. Wel veel vissers hier dus hebben we ook maar fish and chips gegeten. Het motel ligt pal aan zee. Als we de gordijnen morgen open doen dan kunnen we mischien wel naar Vancouver Island kijken dat aan de overkant ligt!
We zijn dus best moe geworden van deze dag. Helaas geen foto's. Viel ook niet veel te zien door de mist en regen trouwens.


kilometers: 360
overnachting: Bay Motel, Sekiu
temperatuur: van 17 naar 15 met veel regen