22 juli 2010 - Banff NP

Vanmorgen was het vroeg opstaan, want er stond veel op het programma en een aantal daarvan zou al snel vol zijn met mensen, dus de enige manier om nog te kunnen parkeren is op tijd weg. Dat viel nog niet mee. Het was ontzettend warm afgelopen nacht. We hadden bedden die we individueel op hard/zacht konden regelen, maar ik vond het niet zo'n succes. En vanochtend was er een stel aziatische mensen op de gang aan het rondlopen en heel hard aan het praten. Maar ik was te moe om eruit te gaan. Uiteindelijk waren we toch om 9.00 uur weg.
We gingen via de Highway 1 naar Lake Louise. Onderweg kwamen we een aantal viaducten tegen, een paar al klaar en er werd ook aan nog een aantal gewerkt. Dit zijn wild oversteekplaatsen. Het is gebleken dat na een periode van wennen het wild er al veel gebruik van maakt en het bewijs hebben we gezien want op een van de wildviaducten stond een hert.
Heel raar, we hebben al veel foto's gezien van deze omgeving omdat papa en mama hier ook een paar maanden geleden geweest zijn, maar het ziet er nu zo anders uit. We waren op tijd bij Lake Louise en daarom konden we nog parkeren. Maar het was er wel al enorm druk. Echt massa's mensen die het meer op de foto wilde zetten.




We zijn ook nog een stukje om het meer heen gelopen, maar het bleef er druk. Dus toen maar op weg naar Moraine Lake, dat er een aantal kilometer vandaan ligt. Hier was het ook druk, leek het vanaf de parkeerplaats, maar dat kwam omdat er ook veel minder parkeerplaatsen waren. Gelukkig konden we nog wel een plekje vinden. Dit meer vond ik zelf mooier. Het water was blauwer, wat later als volgt werd uitgelegd: in Lake Louise komt meer smeltwater wat het zogenaamde 'rock flour'(zeer fijn steengruis) met zich meebrengt en daardoor een melkachtig blauw krijgt en Moraine Lake heeft dus minder van dat flour door minder smeltwater toevoer.


Ook hier zijn we nog een poos verder rond het meer gelopen, wat wel heel mooi was en ook lekker rustig. Je mocht trouwens als je van het pad langs het meer verder het bos in wilde dit niet doen met minder dan vier mensen. Door in groepen te lopen ben je minder kwetsbaar voor beren en ook worden de beren minder gestoord doordat er zo minder groepen mensen langskomen. Nou waren wij maar met z'n drietjes dus helaas...... ;)
Hier vandaan hebben we de scenic route 1A genomen. Nou was dit inderdaad een rustige weg, maar wild hebben we wederom niet veel gezien op deze weg.
We wilden ook Johnston Canyon bekijken, maar hier was het zo druk dat ook de weg ernaar toe al helemaal vol was met auto's. En het begon ook weer te regenen dus zijn we maar verder gereden. Op naar Muleshoe waar je kans had om Bighorn sheep te zien, helaas niks. Tot we bij een stuk kwamen waar aan de weg gewerkt werd. En wat zagen wij daar onder een viaduct staan midden tussen het lawaai van drilboren? Een bighorn sheep. Het leek bijna een standbeeld maar het was toch een echte.


Bij Muleshoe zaten trouwens wel een aantal Columbian Ground Squirrels hevig hun territorium te verdedigen. Wat een hard piepgeluid komt er uit zo'n klein beestje!
Daarna zijn we de weg opgereden naar Mount Norquay, dit is in de winter een skigebied. Het was een behoorlijk stijle en bochtige weg. Bovenaan gekomen zagen we een groep beesten op de parkeerplaats. Drie grote en een kleintje, maar wat was het... wij dachten een soort geiten. Even later liepen ze met zijn allen de weg naar beneden eerst op de weg maar later ook steil naar beneden.


Wij zijn nog even gestopt in een bocht waar je een weide had met een prachtig uitzicht op Banff en de valei. Toen we weer verder naar beneden liepen kwamen we nog een 'geit' tegen.
Op naar Lake Minnewanka waar je ook kans had om bighorn sheep te zien. Best een aardig meer hoor maar geen sheep te zien. Wel weer veel grondeekhoorntjes, wat hele grappige beestjes zijn. Onze laatste stop was Bankhead wat vroeger een grotere stad was dan Banff en helemaal voor de mijn was opgebouwd. En nu was er vrijwel helemaal niks van over. Maar voordat we konden overwegen om naar beneden te lopen naar de oude locomotief begon het weer heel hard te regenen.
Banff hadden we nog niet bekeken dus zijn we daar heen gereden. Ik vond het een heel leuk plaatsje met heel veel winkeltjes. Wel veel van dezelfde soort waar weer hetzelfde shirt wordt verkocht. Maar toch een soort gezelligheid daar. En... het was weer even droog. Ohja en toen we even in een boekje bladerden met alle dieren in de Rocky Mountains zagen we onze 'geiten', het waren ook bighorn sheep en dan de vrouwelijke variant.
Toen onze missie om een leuk restaurant te vinden. Dat viel nog niet mee. Heel toevallig zijn we een zijstraatje ingelopen en daar zagen we een mexicaans restaurant Magpie&Stump. Je kreeg je drinken in glazen potjes waar ooit voedsel in zat. We hebben heerlijke nacho's en quesedilla's gehad.
Op de terugweg naar Canmore zagen we al een grote regenbui in de verte en even later twee prachtige regenbogen.


Nu zitten we op onze kamer en proberen warme chocolademelk met marshmellows te maken. Morgen hoeven we gelukkig niet zo vroeg op.

kilometers: 229
overnachting: Radisson, Canmore
temperatuur: max 20 graden